7

اگر خداوند مردم را به خاطر اعمالی که انجام می دهند مجازات کند جنبنده‏ای بر پشت زمین باقی نمی‏ماند.«آیه45  سوره فاطر»

همه می‏ترسند اما من نترسیدم، چشمان زودباورم گمان می‏کردند می‏شود خیلی زود به آدمیان بفهمانند که می‏شود سرنوشت را مطلبق میل عوض کرد. نمیدانم! شاید این تنها یک خیال تند و ساده لوحانه بود،  شاید من رسیدن به آرزوهایم را خواب دیده‏ام! نمی‏دانم حق با کیست ولی دیگر جرئت ندارم با سرنوشت گلاویز شوم، هنوز هم باور نمی‏کنم که اینطور در تراکم تاریکی دست وپا می‏زنم ، واقعا من از زندگی چه فهمیدم ؟! جز فنا شدن خواسته های پاک و ساده‏ام ؟! جز نق‏نق بی‏حاصل دل خسته‏ام؟! جز این حس وحشت آور شکست که مدام در تعقیب من است؟! 
واقعا سهم من از این زنده‏بودن چیست؟؟؟؟؟؟